Sen, Ben Ve Ayrılığın Son Cümleleri

Nasıl alışır bir kuş göğü yitirmeye,

göz göre göre nasıl kaybeder göğünü?

***

Birbirimizin olmaya çalışırken, kendimizi geri kalan her şeyden öyle çok mahrum ediyorduk ki, her şey bittiğinde ikimiz ayrı düşmüş bir "hiç" olmuştuk…
Çıkılan bu yolun geri dönüşü artık olmayacak eminim. Ben başka insanlarda seni ararken, sen başka insanlarda "bende bıraktığın kendini" aramaya devam edeceksin…

Ben başka görüntülerde kokusunu özlediğim teninin benzerini bulmaya çalışırken, sen aynaya bakamayacaksın. Ben uzaklara bakacağım, sen benim elimin değdiği kitaplara dokunamayacaksın. Ama ikimiz de bütün gelecek hayallerimizden birbirimizi sürgün edeceğiz. Kanlı bir sürgün…Yeni hayaller kurmak için bütün geçmişimizi yok etmek zorunda kalacağımız bir anılar katliamı, acımasız. Ben seni çok özleyeceğim ama sen beni özlediğini kendine bile itiraf edemeyeceksin… Beni her özlediğinde başka biriymiş gibi davranacaksın, benden nefret eden biriymiş gibi…

Her zaman en çok beni suçlayacaksın. Türlü bahanelerin olacak. İçten içe bileceksin ilk yalanı senin söylediğini. Gizlice ağlayacaksın da. Merak da edeceksin. Acabaların içinde boğulacaksın. Bense yasını tuta tuta senden vazgeçeceğim.

Ben bu karanlığı yeneceğim yeniden. Sense bir dünyanın güneşi olmaktan vazgeçmiş herkes gibi gölgelerde yaşlanacaksın. Ben kendime yeni çiçekler yetiştireceğim, solup terk etmeyen çiçekler. Ama senin bir daha ışığına gelen pervaneler olmayacak…

Ben bir deniz olacağım. Sense kendi çölünde kuruyacaksın…

UĞUR AL